Door Anne-Laure Sablé, beleidsverantwoordelijke voedselsoevereiniteit en klimaat bij CCFD-Terre Solidaire, auteur van het rapport “Onze gronden zijn meer waard dan koolstof – Over immobilisme versus de hervorming van ons landbouwmodel”
Branden in Griekenland, Californië, Zweden, warmterecords op de polen, droogte en voedselcrisis in de Sahel … De extreme gebeurtenissen herinneren er ons nog maar eens aan dat de klimaaturgentie ons dwingt goede keuzes te maken.
Manuel Eggen, verantwoordelijke beleid en onderzoek, FIAN Belgium
Politieke steun aan agrobrandstoffen droegen bij aan de ontwikkeling van een oplossing die erger is dan de kwaal.
Door Hanne Flachet, verantwoordelijke beleid en onderzoek, FIAN Belgium
Vandaag lijden 815 miljoen mensen honger in de wereld. 50 % van hen produceren zelf voedsel en 80 % leeft op het platteland [1]. De mondiale voedselproductie staat bovendien onder druk door klimaatopwarming, waardoor honger nog dreigt toe te nemen. Tegelijkertijd is het huidige dominante agro-industriële landbouw- en voedselsysteem verantwoordelijk voor een belangrijk deel van de broeikasgasuitstoot. Tussen 44 en 57 % van de totale broeikasgasuitstoot is afkomstig van ons mondiale voedselsysteem via landbouw, ontbossing, transport, verwerking en verpakking, opslag en afval [2]. Een transformatie van het voedselsysteem is daarom noodzakelijk. Enerzijds om de honger de wereld uit te helpen en voedselproducenten weerbaar te maken. Anderzijds om de impact van de landbouw op het klimaat terug te dringen. Over de vraag wat deze transformatie moet inhouden en hoe die bewerkstelligd kan worden, lopen de meningen, vaak gestuurd door de verschillende belangen, fundamenteel uiteen.
Het klimaat is er slecht aan toe... en dat is geen goed nieuws voor de landbouw. Ons bord draagt een grote verantwoordelijk voor de klimaatverandering, maar tegelijkertijd vormt het ook een deel van de oplossing, door landbouwpraktijken die weinig broeikasgassen uitstoten en die de bodem en de biodiversiteit beschermen en herstellen.
De Confédération Paysanne, een Franse vakbond voor boerenlandbouw en zij die er werkzaam in zijn
Menselijke activiteit is verantwoordelijk voor de klimaatverandering. De manier waarop we voedsel consumeren en produceren dragen een grote verantwoordelijkheid voor de ontwrichting. De landbouw is zelf verantwoordelijk voor 17% [1] van de totale uitstoot van broeikasgassen (BKG) wereldwijd. In Frankrijk kwam in 2011 20,6% van de uitstoot van BKG van de landbouw, die daarmee op de tweede plaats komt, na transport [2]. Tussen 44% en 57% van de totale uitstoot van broeikasgassen komt van het wereldwijde voedselsysteem. De VN-conferenties over klimaatverandering (COP) volgen elkaar op zonder dat er bindende overeenkomsten worden gesloten voor de staten. Tegelijkertijd komen er steeds meer "schijnoplossingen" bij. In de tussentijd hebben wij, landbouwers wereldwijd, last van het ontregelde klimaat : droogte, overstromingen en andere rampen, verlies van biodiversiteit, gezondheidsproblemen, landbouwexpertise en -praktijken die verloren gaan, volkeren die ontheemd geraken, enz. De Confédération Paysanne stelt dat de boerenlandbouw een antwoord biedt op de klimaatverandering, omdat ze respect heeft voor de natuur en de landbouwers die er dagelijks mee werken.