Op 30 april start de beroepsprocedure tegen de verkoop van 450 ha publieke landbouwgrond aan een dochteronderneming van Fernand Huts. Als boerensyndicaten, landbouwers, academici en middenveldorganisaties willen we onze steun uitdrukken aan de boer en burgers die een rechtszaak aanspanden tegen de verkoop en nu in beroep gaan tegen de uitspraak. Het aantal landbouwers in België daalt snel en de hoge prijs en tekort van landbouwgrond spelen hierin een belangrijke rol. Deze evolutie heeft gevolgen voor onze lokale voedselproductie. In de huidige context moet een goed beheer van publieke gronden en toegang tot grond voor landbouwers tot de prioriteiten van de overheid behoren.

In deze nota analyseert artikel 5 over het recht op voedselsoevereiniteit in de ontwerpverklaring van de Verenigde Naties over de rechten van boerinnen en boeren. De analyse bevat de definitie, de verplichtingen van de staten, legt uit waarom dit recht in de verklaring thuis hoort en overloopt de belangrijkste rechten die dit artikel moet bevatten.

Het klimaat is er slecht aan toe... en dat is geen goed nieuws voor de landbouw. Ons bord draagt een grote verantwoordelijk voor de klimaatverandering, maar tegelijkertijd vormt het ook een deel van de oplossing, door landbouwpraktijken die weinig broeikasgassen uitstoten en die de bodem en de biodiversiteit beschermen en herstellen.

In deze nota wordt een analyse gemaakt van artikel 17 over het recht op voedsel in de ontwerpverklaring van de Verenigde Naties over de rechten van boerinnen en boeren. De analyse bevat de definitie van het recht op voedsel, de verplichtingen van de staten en aanbevelingen en aandachtspunten om de versie van artikel 17 in de ontwerptekst te verbeteren.

Judith Hitchman, Voorzitster van Urgenci, het internationaal netwerk voor door de gemeenschap gesteunde landbouw

Noch agro-ecologie, noch de strijd tegen de klimaatverandering zijn nieuwe concepten. Niettegenstaande verschilt de aanpak van sociale bewegingen radicaal van die van de bedrijfswereld, die deze twee concepten heeft opgeëist. Het is daarom dat wij (de sociale bewegingen) het hebben over "Boeren-agroecologie” in plaats van simpelweg “agro-ecologie”. In dit artikel willen we kort enkele definities en hun betekenis bespreken, alsook de manier waarop de verschillende sociale bewegingen de afgelopen jaren aan deze twee thema’s hebben gewerkt, soms concreet en in de praktijk op het veld, soms door onze zaak te bepleiten binnen de instellingen van de Verenigde Naties.

Brigitte Gloire, experte uit het maatschappelijk middenveld omtrent de internationale klimaatonderhandelingen.

Sinds de totstandkoming van het klimaatverdrag van de Verenigde Naties in 1992 tot op het COP21-verdrag van 2015 in Parijs zijn de sector landbouw en “ander grondgebruik”, in VN-jargon, steeds het kind van de rekening geweest. Niet echt verwonderlijk, want laten we niet vergeten dat de verbranding van fossiele brandstoffen voor onder meer elektriciteitsproductie, verwarming en transport, verantwoordelijk is voor bijna 80% van de CO2-uitstoot. Het devies “leave-it-in-the-ground” van de klimaatmilitanten van het eerste uur heeft nog niets aan relevantie ingeboet.

Olivier De Schutter, Speciale VN-rapporteur voor het recht op voedsel (2008-2014) covoorzitter van het internationale panel van deskundigen inzake duurzame voedselsystemen (IPES-Food)

Aan de faculteiten Agronomie en in de dagelijkse praktijk van landbouwers wordt vandaag een alternatief voor de klassieke "groene revolutie"-aanpak voorbereid. Agro-ecologie is ontstaan uit de kruisbestuiving tussen de landbouwwetenschappen en ecologie. Het ligt aan de basis van een geheel aan productietechnieken die gericht zijn op een efficiënter gebruik van grondstoffen, om landbouw beter te integreren in haar ecosystemen en de ecologische voetafdruk van landbouwproductie te beperken [1]. Het is aan de landbouwer om de natuur in zijn veld na te bootsen.